Wystawa Magdaleny Leśniak "Cnoty niewieście"

Opis

Dyrektor Muzeum im. Przypkowskich zaprasza do odwiedzania wystawy Magdaleny Leśniak "Cnoty niewieście", w Małej Galerii naszego Muzeum.
Wystawa prezentuje nowy cykl kieleckiej artystki, który będzie prezentowany po raz pierwszy właśnie w naszym Muzeum.

Magdalena Leśniak (ur. 1988)
Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. Dyplom z wyróżnieniem obroniła w 2012 r. w pracowni malarstwa prof. Piotra Stachlewskiego. W 2018 obroniła pracę doktorską pod kierunkiem prof. Urszuli Ślusarczyk w Instytucie Sztuk Pięknych UJK w Kielcach. Jej obrazy były prezentowane na siedmiu wystawach indywidualnych oraz kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
W 2013 r. została nominowana do nagrody w 11. Konkursie im. E. Gepperta, organizowanym przez ASP we Wrocławiu. W tym samym roku otrzymała II nagrodę w konkursie PRZEDWIOŚNIE 36 organizowanym przez galerię BWA w Kielcach. W 2015 r. otrzymała III nagrodę w VII Triennale z Martwą Naturą organizowanym przez BWA w Sieradzu. Została również wyróżniona w dwóch konkursach malarskich: w Jesiennych Konfrontacjach w 2016 r. oraz w 6. Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Artystów im. M. Michalika w 2018 roku. Jej prace są w zbiorach Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie.

Najnowszy cykl Magdaleny Leśniak Cnoty niewieście; to obrazy i hafty odnoszące się do stereotypowych ról i zadań, których w powszechnej świadomości oczekuje się od kobiet, i to jak podkreśla artystka często już od najmłodszych lat. Macierzyństwo, zawężony wachlarz zainteresowań do typowo „kobiecych”, oczekiwanie na „księcia z bajki”, przesadne dbanie o urodę... Z jednej strony pokazuję, że odnalazłam się w niektórych ze stereotypowych ról (macierzyństwo, kobiece hobby – haftowanie), z drugiej strony krytykuję lansowany przez popkulturę wzór kobiety.
Takie „wzory” znajdują odbicie w cyklu Serca , powstałym na podstawie kolaży, wyklejonych z motywów znalezionych przez artystkę w kolorowankach i magazynach córki – Hani. Posługując się strategią w nich odnajdywaną – epatowaniem kiczem i motywami typowo „dziewczęcymi” – Magdalena Leśniak obnaża ich mechanizm i świadomie przytłacza odbiorcę. Całość kipi od księżniczek, jednorożców, kwiatów, błyskotek i brokatu.
Nieco inny, lecz pokrewny temat podejmowany przez Magdalenę Leśniak to doświadczenia własnego macierzyństwa, które zaowocowało cyklem Córka malarki, inspirowanym rysunkami kilkuletniej dziewczynki: zachwyciła mnie nieskrępowana wyobraźnia córki, śmiałość używania koloru i łączenia barw. Zauważyłam jej prace, dokonałam selekcji i zaadaptowałam jej rysunki w swoich haftach. (…) Sam akt haftowania kojarzy się z typowo kobiecym zajęciem, a to właśnie to medium stało się moim ulubionym środkiem wyrazu.
Sformułowanie cnoty niewieście jest zatem dla Magdaleny Leśniak adekwatne w odniesieniu do jej autobiografii, jak i praktyki artystycznej ostatnich lat. Poza pozytywnymi doświadczeniami, głównym przesłaniem cyklu jest jednak sprzeciw wobec forsowanych w popularnym przekazie wizerunkom kobiet i oczywiste zanegowanie poglądu, że „ugruntowanie cnót niewieścich” powinno być istotnym elementem współczesnej edukacji.