Korytnica

Opis

Wieś położona pośród pasm wzgórz Sobkowsko – Korytnickich. Jednym z spośród tych wzgórz jest Góra Łysa drugim pasmem Góra Grodziskowa. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od koryt rzek Nidy i Czarnej Nidy. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1224 r., kiedy to Książe sandomierski Leszek Biały nadał w Korytnicy przywilej dla klasztoru jędrzejowskiego podczas zjazdu rycerskiego.

Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1224 r., kiedy to Książe sandomierski Leszek Biały nadał w Korytnicy przywilej dla klasztoru jędrzejowskiego podczas zjazdu rycerskiego. Po 1794 r. właścicielem Korytnicy był Józefat Szaniawski, opat komentator wąchocki, prałat kapituły krakowskiej, a następnie przed śmiercią sprzedał dobra korytnickie Janowi Przyłęckiemu. Znajdowało się tu wtedy 93 domy, w których mieszkało 541 mieszkańców oraz trzy folwarki Janów, Racławice i Niziny.
W 1911 r. Korytnicę nabył Jan Jeżowski, który był jej posiadaczem do parcelacji. Miejscowość ta posiada również barwną historię odkryć archeologicznych. Pierwsze informacje o znaleziskach w tym rejonie pochodzą z końca XIX w. Najwięcej informacji badawczych przekazał archeolog-amator ks. Stanisław Skurzyński, które spisywał w formie dziennika polowego od 1921 r. Zjawiska odkryte przez ks. Skurzyńskiego sugerują zasiedlenie „Podgrodzia” już w IV tysiącleciu p.n.e. i we wczesnej epoce (ok. 700-500 lat p.n.e.) oraz ludność kultury Łużyckiej. Obecnie Korytnica traktowana jest jako skarbnica archeologiczna. Prowadzone nadal wykopaliska dostarczają nowych cennych eksponatów i informacji o działalności człowieka w pradziejach. Obecnie jest tu 255 domów a wieś zamieszkuje 796 mieszkańców.