Kościół św. Piotra i Pawła w Sędziszowie
Informacje praktyczne
- Informacje szczegółoweZwińRozwiń
- Rodzaj obiektu:
- Zabytki sakralne
- Inne
- Powiat:
- jędrzejowski
- Gmina:
- Sędziszów
- Adres:
- Sędziszów
- Kod pocztowy:
- 28-340
- Szerokość geograficzna:
- 50.565562
- Długość geograficzna:
- 20.0553412
- Region turystyczny:
- Jędrzejów i okolice
- Noclegi w okolicyZwińRozwiń
Początki Sędziszowa sięgają epoki plemiennej. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia dawnego właściciela osady – Sędzisza. W roku 1376 właścicielem Sędziszowa został „Saneczko de Sendziszow”. Wielu mieszkańców z tych okolic wzięło udział w insurekcji kościuszkowskiej.
- Sędziszów, ul. Dworcowa 20
- 041 381 11 27
Opis
Pierwsza źródłowa informacja o kościele i parafii pochodzi z 1326 r. Pierwotny kościół był drewniany, po jego spaleniu wzniesiono w 1663 r. nowy drewniany kościół. Następny murowany kościół zbudowano w latach 1771-1786 z fundacji starosty rogowskiego Stanisława Oraczewskiego i dziedziczki Sędziszowa Urszuli z Morstinów Dembińskiej.
Po zawaleniu się stropu tego kościoła w 1902 r. i po jego pożarze w 1904 r. odbudowano budynek kościelny, który został konsekrowany w 1914 r. przez bpa Augustyna Łosińskiego. Z dawnego późnobarokowego kościoła zachowały się boczne ściany i fasada. W kościele znajduje się Obraz Matki Boskiej Sędziszowskiej przywieziony z Rzymu w latach 1625-1630 przez o. Wojciecha prowincjała zakonu Karmelitów Bosych. Dwa boczne ołtarze: pierwszy "Ukrzyżowanie" pochodzący z XVII wieku, przemalowany, pochodzący prawdopodobnie ze zbioru w Wodzisławiu, drugi przedstawiający św. Annę. Można również podziwiać tu organy, które pochodzą z XVII wieku i posiadają barokową dekorację, marmurowa chrzcielnicę z okresu baroku, a także rokokowe ławki kolatorskie. Niewątpliwie cennym zabytkiem są epitafia: Stanisława Oraczewskiego - starosty rogowskiego, zm. w 1779 roku i jego żony Anny, zm. w 1768 roku, Urszuli Dembińskiej - starościny wolbromskiej, zm. w 1825 roku, Ignacego Oraczewskiego - starosty rogowskiego, zm. w 1779 roku i jego żony Krystyny, Antoniego Badeniego, zm. w 1828 roku i jego żony Petronelki, zm. w 1833 roku.