Kościół św. Piotra i Pawła w Piotrkowicach

Opis

Pierwsza wzmianka źródłowa o parafii i kościele pochodzi z 1326 r. Obecny kościół został zbudowany w latach 1677-1682 w stylu wczesnobarokowym z fundacji Jerzego Morskiego. Jest on murowany, był konsekrowany w 1690 r., przez biskupa Stanisława Szembeka, sufragana krakowskiego.

Jest zbudowany z opoki, jego budowa trwała 5 lat – między 1677, kiedy to ks. M. F. Mularczyk położył kamień węgielny, a 1682 (rok zakończenia budowy). Kościół jest malowniczo położony na wzgórzu, obok dawnego parku dworskiego. Ciekawym elementem architektonicznym jest dzwonnica, która pełni zarazem funkcję bramy. Kościół jest jednonawowy z przybudowaną zakrystią i kruchtą (przedsionek) z 1883r. We wnętrzu znajdziemy kilka cennych pamiątek przeszłości. W ołtarzu głównym, datowanym na II poł. XVIII wieku, widzimy obraz Chrystusa wręczającego klucze św. Piotrowi, a w zwieńczeniu figurę Boga Ojca w glorii promienistej. Ołtarz jest we fragmentach złocony, pomalowany na jasnozielony kolor, nosi cechy neobaroku. Na północnej ścianie kościoła znajduje się ambona z II poł. XVIII oraz dwa boczne ołtarze: Matki Boskiej (w zwieńczeniu obraz św. Józefa z Dzieciątkiem), oraz św. Tekli, drugiej patronki kościoła. Obraz św. Tekli z I poł. XVIII wieku ozdobiony jest posrebrzanymi łuskami tzw. koszulką. Ołtarz wyposażony jest w mechanizm, po opuszczeniu którego możemy zobaczyć drugi obraz – Chrystusa. Na południowej ścianie kościoła, na prawo od bocznego wejścia znajduje się trzeci boczny, neobarokowy ołtarz. Widzimy tu obraz św. Antoni adorujący Dzieciątko Jezus, namalowany w 1870 roku przez Antoniego Dąbrowskiego.